Nachtshiften

Hallo iedereen,

Maandag vertrokken we te voet om onze eerste nacht in te gaan. De nachten zijn hier van 18 uur tot 8 uur ’s morgens omdat de mensen hier afhankelijk zijn van het daglicht. Om in het donker te voet te wandelen is niet aan te raden omdat het hier dan niet veilig is. We kwamen aan in het ziekenhuis en het was al direct tijd om de handschoenen aan te trekken. Jente heeft na 5 minuten in het ziekenhuis te zijn al een bevalling gedaan. Kort daarna volgde de rest. Het was een hele drukke nacht. Er zijn wel in de 20 vrouwen bevallen en het rare is, dat ze allemaal tegelijk bevallen! Er liggen soms 7 vrouwen in arbeid en dan hebben we buiten harttonen controleren niet veel te doen en dan plots ontploft de bom en bevalt de één na de ander. Ik heb maandag ook voor de eerste keer een vrouw gehecht. Er was een vroedvrouw die heel vriendelijk was en ons echt iets wilde bijleren en ze heeft mij geholpen bij het hechten. Ik vond het echt heel moeilijk. Ik was constant mijn naald kwijt en ik denk ook dat het helemaal schots en scheef was, maar de vroedvrouw zei dat het goed was.

Ik had al eens verteld dat de pas bevallen moeders hier direct moeten rechtstaan om naar een postnatale dienst te gaan. Op de postnatale dienst zijn denk ik 10 bedden, maar er bevallen hier elke dag/nacht wel 25 moeders dus er zijn vaak bedden te kort. We brengen de vrouwen dan de dienst binnen en ze zien even rond. Dan kijken ze je aan met puppy ogen en je kan aflezen dat ze denken ‘waar moet ik nu gaan liggen’. Ze zijn net bevallen zonder verdoving, hebben een hele zware arbeid gehad en dan hebben ze nog geen bed waar ze even in kunnen rusten. We leggen de vrouwen dan maar per 2 in bed.

In Afrika is het ook de gewoonte dat de vroedvrouwen slapen ’s nachts. Er zijn vier vroedvrouwen die nachtshift hebben en vanaf 12 uur ’s nachts gaan er 2 slapen en de andere 2 houden de verloskamer draaiende. Vanaf 3 uur wisselen ze. Heel bizar om te zien. Ik heb vaak gezegd tegen Elise en Jente dat we het ons niet kunnen voorstellen om dit in België te doen.

Het was echt een hele drukke nacht die maandag en de baby’s vlogen letterlijk uit de moeders. Tegen de morgend aan ging ik nog een bevalling doen en Elise assisteerde me. We zagen het hoofdje komen en ik zei tegen de vrouw dat ze nog even moest wachten met persen omdat ik mijn handschoenen nog niet aan had. Ik zei 5x achter elkaar ‘don’t push’ en plots zet de vrouw toch kracht en de baby vloog er letterlijk uit en wat we nog nooit eerder hadden gezien was dat de placenta er gewoon mee uit vloog!! Ik weet dat ik professioneel moest blijven maar kon toch even mijn lach niet inhouden. Dit had ik nog nooit gezien! Al goed dat ze in een bed bevallen en dat de baby dan op de matras beland! Die nacht zijn er regelmatig baby’s in bed beland omdat het zooo druk was. Ik heb die nacht 6 bevallingen gedaan, Jente heeft er 4 gedaan en Elise ook 4.’s Morgens waren we echt stik kapot en ik dacht dat ik noooit meer te voet het huis zou halen.

De volgende twee nachten waren dan weer heel kalm. Ik heb toch nog twee bevallingen kunnen doen en mijn teller staat nu op 22!! Nog 18 te gaan en dan kunnen we met een gerust hart nog verder stage doen.

De tweede bevalling die ik deed was de vrouw weer gescheurd. De vroedvrouw vroeg of ik kon hechten en ik zei dat ik het al één keer had gedaan. Ik zei dat ik wel zou proberen. Wanneer ik dan bezig was met hechten kwam de vroedvrouw eens een kijkje nemen, ze staak haar duim op en ik mocht gewoon verder doen. Ik heb dus gewoon helemaal alleen die vrouw gehecht. Heel bizar, maar de scheur is dicht geraakt! We hebben deze twee nachten ook de admission gedaan. We hebben een Engels – Swahili medisch woordenboek gekregen en zo hebben we geprobeerd de vrouwen op te nemen. Hierdoor konden we goed onze vaginale onderzoeken oefenen en een beetje Swahili leren.

Ik ben ook eens een kijkje gaan nemen op de prematuren afdeling. Dit was shockend om te zien! Baby’s van misschien 1,5 kilo liggen er in een bedje te liggen, te overleven. De vroedvrouw slaapt en de baby’s liggen daar.. Heel confronterend.

Na deze nachten waren we echt doodop en we zijn blij dat we de rest van de week vrijaf hebben! Kunnen we nog wat genieten van onze reis de volgende dagen!

Groetjes,

Nathalie x